آنچه پیش رو دارید اولین تجربه ی گفت و گو با روسای اتحادیه های صنفی کرج است . گفت و گویی متفاوت که تلاش دارد ابعاد مختلف زندگی شخصی و اجتماعی فعالان صنفی و تجربه های حرفه ای آنها را در دنیای کسب و کار برای مخاطبان بیان کند .علی لطفی رئیس اتحادیه صنف خیاطان و تولید کنندگان پوشاک کرج است که پیشنهاد ما را برای انجام این گفت و گو، با روی باز پذیرفت و از آن استقبال کرد .
جناب لطفی ، چه انگیزه ای باعث ورود شما به اتحادیه و خدمت در این عرصه شد ؟
با سلام خدمت شما و همکاران خوب و زحمتکش صنف خیاطان و تولید کنندگان پوشاک کرج و عرض خسته نباشید و خداقوت به تمامی خدمتگزاران مردم بویژه تلاشگران حوزه کسب و کار . بنده در سال 1384 در انتخابات هیات مدیره اتحادیه صنف خیاطان کرج شرکت کردم و توفیق آنرا یافتم که پس از کسب رای اعتماد از سوی همکاران صنفی ، بعنوان یکی از اعضای هیات مدیره اتحادیه انتخاب شوم . انگیزه ورودم به اتحادیه ، بهبود شرایط کسب و کار و افزایش درآمد همکاران و تلاش در جهت همگرایی و هم افزایی امکانات و ظرفیت های بالقوه صنف خیاطان کرج برای رونق صنعت پوشاک کشور بوده است .یقین دارم که دیگر اعضای هیات مدیره نیز با همین هدف و انگیزه به میدان آمده اند .
آیا به اهداف و برنامه هایتان دست یافته اید ؟
ببینید تمامی کارها و فعالیت ها در مجموعه ای مانند اتحادیه صنفی به صورت گروهی و بر اساس تصمیم گیری و خرد جمعی انجام می شود .بر همین اساس ممکن است برخی برنامه ها و اهداف بنده به عنوان یکی از اعضای هیات مدیره ، هیچگاه به سرانجام نرسد . چرا که پیشبرد برنامه های اتحادیه ، مبتنی بر فرد نیست و برنامه های کلی این مجموعه پس از بررسی و جمع بندی نظر همکاران ، انجام می شود . در چنین شرایطی احتمال آن وجود دارد که اعضای هیات مدیره در خصوص یک موضوع به اتفاق نظر نرسیم . مسلم است که آن موضوع انجام نمی شود .اما به طور کلی می توانم بگویم که بیشتر برنامه ها و اهداف این هیات مدیره ، به خوبی پیش رفته و به سرانجام رسیده است .
می توانید به یک یا دو مورد از برنامه های انجام شده ، اشاره کنید ؟
بله ، خریداری یک واحد آپارتمان در پاساژ احمدی و انتقال دفتر اتحادیه از زیر زمین همان پاساژ به ساختمان جدید یکی از اقدامات مهم هیات مدیره بوده است که در سایه تعامل و همکاری و حمایت های همه جانبه اعضای صنف انجام شد .این ساختمان ، خانه دوم همکاران و محلی برای هم اندیشی و تبادل نظر و حرکت به سوی پیشرفت و دفاع از حقوق صنفی اعضای زحمتکش صنف خیاطان کرج است .ساماندهی و شناسایی واحد های صنفی فاقد پروانه کسب ، برگزاری دوره های آموزشی ، برگزاری نشست های متعدد با مسئولان آموزش و پرورش استان البرز با موضوع مانتو و روپوش مدارس و استفاده از امکانات و ظرفیت های کارگاه های تولیدی دارای پروانه کسب در سطح شهر کرج که این مهم یکی از دستاوردهای بزرگ هیات مدیره اتحادیه به زعم بنده است .
اجازه دهید از سال و محل تولدتان بپرسیم ؟
خواهش می کنم . بنده در سال 1350 و در روستای باشکند ، یکی از بخش های شهر نیر و از توابع شهر اردبیل متولد شده ام . صدها خاطره خوب و شیرین از دوران کودکی دارم . خاطراتی که گاهی یادآور خوبی ها و خوشی ها هستند و گاهی دیگر مشکلات و سختی های آن روزگار را برایم زنده می کنند . با اینکه سالهاست از آن منطقه مهاجرت کرده و به کرج آمده ام ، اما میل به بازگشت و زندگی در همان دیار هنوز در وجودم زنده است . دنیای کودکی من در دامنه های سرسبز سبلان ، چشمه های آب گرم و شفابخش سرعین ، دشت های پر گل و عطر آگین مغان آذربایجان شکل گرفته است .من به سرزمین اجدادیم تعلق خاطر فراوان دارم .
دوست دارید برای زندگی و ادامه فعالیت صنفی به آن منطقه برگردید ؟
شخصا موافقم ، خانواده ام نیز تا حدودی با این قضیه موافق هستند . اما قبول کنید که تصمیم گیری در این خصوص کمی سخت است . فرزندان بنده متولد کرج هستند و در این شهر بزرگ شده اند . از سویی دیگر موقعیت شغلی و اجتماعی بنده و دیگر گرفتاری ها و دل مشغولی ها ، تصمیم گیری در این خصوص را پیچیده می کند .
از فرزندانتان بگویید ؟
بنده سه فرزند دارم ، دو پسر و یک دختر . پسر بزرگم آقا مهیار ، 28 ساله و مهندس عمران است . پسر دومم آقا یاشار ،21 ساله است و مشغول تحصیل در رشته حقوق است . دخترم آینازخانم 15 سال سن دارد و محصل است . پسرانم در اداره کارگاه تولیدی خیاطی به من کمک می کنند و بخش قابل توجهی از امور را بر عهده گرفته اند .
آیا دوست دارید که حرفه شما را ادامه دهند ؟
بستگی به خودشان دارد . من آنها را مجبور به این کار نمی کنم . خودشان با توجه به تحصیلات و شناختی که از بازار و کسب و کار پیدا کرده اند ، می توانند تصمیم درستی در این رابطه بگیرند . بنده هم بعنوان پدر به تصمیم آنها احترام می گذارم و تا حد توان از آنها حمایت می کنم. البته ترجیح می دهم که فرزندانم در کنارم باشند و این کار را به طور خانوادگی ادامه دهیم . تجربه نشان داده که درصد پیشرفت و موفقیت در یک کار به طور خانوادگی و گروهی بسیار بالاست . این تنها توصیه من به فرزندانم است .
خودتان هم تجربه کار خانوادگی را دارید ؟
بله . من حرفه خیاطی را نزد برادران بزرگترم فرا گرفتم و تا پیش از راه اندازی کارگاه جداگانه برای خودم در کنار آنها بودم . راه و رسم کاسبی را برادران بزرگترم به من آموخته اند . در حال حاضر هم همکاری های ما قطع نشده و ادامه دارد . به کار گروهی اعتقاد کامل داشته و دارم بویژه آنکه کار گروهی با همراهی اعضای خانواده باشد .
از رشته تحصیلی تان بگویید ؟
به دلیل علاقه ام به برق ، این رشته را در هنرستان صدوقی کرج دنبال کردم و از همان هنرستان دیپلم گرفتم . البته چون در کنار کار کردن ، درس هم می خواندم . ادامه تحصیل بعد از گرفتن دیپلم ، کمی برایم مشکل شد . در هر صورت وارد بازار کار شده بودم و ذهنم درگیر کار تولیدی بود . اما در سالهای اخیر با ثبت نام در دوره های آموزشی دانشگاه شهر نیر ، مشغول ادامه تحصیل در رشته برق هستم . به عبارتی دیگر دانشجوی برق هستم .
اهل ورزش هم هستید ؟
بله . من از کودکی به ورزش فوتبال علاقه داشته ام . توپ پلاستیکی دو لایه و بازی در کوچه با هم سن و سالان ، بخشی از خاطرات شیرین کودکی اغلب مردان ایرانی است . اوقات فراغت ما در تعطیلات تابستان در زمین های خاکی فوتبال یا در کوچه های خلوت سپری می شد . این علاقه و اشتیاق به ورزش فوتبال با ورود به تیم های مشعل ، پاس ،شاهین گوهردشت بیشتر و بیشتر شد . بعدها و پس از موفقیت در این تیم ها ، توانستم مجوز حضور در تیم های نفت تهران ، پرسپولیس ،راه آهن تهران را کسب کنم و مدتی در این تیم ها نیز بازی کردم .
به دیگر رشته های ورزشی هم علاقه دارید ؟
به کوهنوردی و والیبال هم علاقه زیادی دارم .اما فوتبال جذابیت بیشتری برایم دارد .
در حال حاضر هم ورزش می کنید ؟
بله . نرمش و حرکات ورزشی را به طور مرتب انجام می دهم . در طول هفته نیز به اتفاق تعدادی از دوستان قدیمی در یک سالن سرپوشیده بازی می کنیم . در فرصت های دیگر نیز همراه گروه های کوهنوردی اصناف کرج ، به دل طبیعت می زنیم .
با توجه به گرفتاری های شغلی و مسئولیت تان در اتحادیه ، چگونه فرصت ورزش پیدا می کنید ؟
جواب این پرسش شما فقط یک کلمه است ." برنامه ریزی " . شما اگر در زندگی برنامه ریزی داشته باشید ،می توانید کارهایتان را در زمان مشخص انجام دهید . برنامه ریزی دقیق می تواند راندمان کاری شما ، مجموعه ، شرکت و سازمانتان را افزایش دهد . ضمن آنکه فرصت پرداختن به دیگر امور زندگی مانند ورزش ، مطالعه ، ادامه تحصیل و ... را پیدا می کنید .
فرمودید که از سال 84 وارد اتحادیه خیاطان شده اید ، مسئولیت تان طی این مدت در اتحادیه چه بوده است ؟
از سال 84 تا 88 یعنی 4 سال نخست را در سمت نائب رئیس انجام وظیفه کردم . از سال 88 تا به امروز نیز به عنوان رئیس در خدمت همکاران عزیز بوده ام .
برای اطلاع خوانندگان ممکن است ویژگی های فعالیت در مجموعه ای مانند اتحادیه صنفی را تشریح نمایید ؟
خوب . توصیف آنکه در اتحادیه چه می گذرد و فعالیت در آن چه ویژگی هایی دارد کمی سخت است ، در شهر کرج بیش از 60 اتحادیه صنفی کار نظارت بر فعالیت واحد های صنفی و اجرای قوانین نظام صنفی را انجام می دهند که ممکن است هر یک از اعضای هیات مدیره آنها نظرات و دیدگاه های متفاوتی نسبت به ابن موضوع داشته باشند . به اعتقاد بنده ، حضور در ترکیب هیات مدیره یک اتحادیه صنفی ، فرصتی طلایی و استثنایی را برای منتخبان بوجود می آورد تا از آن در جهت خدمت و بازکردن گره ای کوچک ازمشکلات همکاران صنفی استفاده کنند . این فرصت که من از آن بعنوان " زمانی برای خدمت " یاد می کنم ، نشانه حسن اعتماد و شناخت همکاران صنفی از کاندیدای مورد نظرشان است . این اعتماد یا اعتبار صنفی در پی سالها کار و فعالیت در بازار بوجود آمده است . بنابراین آن شخصی که بیشترین رای اعتماد را کسب کرده باشد . وظیفه و مسئولیتش در قبال همکاران سنگین تر نیز خواهد بود . و باید خود را برای مواجهه با بسیاری مسائل آماده کند .هیات مدیره اتحادیه های صنفی گاه در برابر انتقادهای تند همکاران قرار می گیرند . گاهی اوقات این انتقاد ها بسیار آزار دهنده و رنج آور می شود . چرا که بعضا ، بدون هیچ منطق و دلیل موجهی بیان می شوند و منتقدان هدف و نیت خیری از طرح آن ندارند . هیات مدیره یک اتحادیه باید توانایی کنترل و پاسخگویی منطقی به انتقاد ها را داشته باشند . در تعریف دیگری می توان گفت که اتحادیه محلی برای تبادل نظر ،هم اندیشی اعضای تحت پوشش و پیشبرد منافع عمومی صنف است . این امر مهم در سایه تعامل و همبستگی میان اعضاء و درک و شناخت عمومی از انجام یک کار گروهی است . در کارهای گروهی منافع فردی اهمیت ندارد و انجام هیچ کاری قائم به فرد نیست . در چنین مجموعه ای افراد باید فلسفه کار گروهی را فرا بگیرند و برای رسیدن به یک هدف واحد گام بردارند .
جناب لطفی ،شرایط کسب و کار برای تولید کنندگان پوشاک چگونه است ؟
طی سالهای اخیر برنامه ها و طرح های خوبی با همکاری دانشگاه ، کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ، وزارت صنعت ،معدن و تجارت ، اتحادیه های صنفی پوشاک ، کارخانجات بزرگ تولید صنعتی پوشاک و کارگاه های تولیدی کوچک در حال اجراست که جان تازه ای به صنعت پوشاک بخشیده است . با تدوین قوانین مربوط به حوزه قاچاق پوشاک و جلوگیری از ورود بی رویه پوشاک چینی به کشور ، فضای مناسبی جهت فعالیت تولید کننده داخلی بوجود آمده است .که امیدواریم با تداوم آن و ابتکار عمل از سوی طراحان و تولید کنندگان و اجرای دقیق سیاست های حمایتی ، صنعت پوشاک کشور به جایگاه حقیقی خود دست یابد .
تهیه و تنظیم : علی فرجاد