روز جهانی کارگر همیشه بهانه ای جهت اندیشیدن به جایگاه والای بیش از 10 میلیون نفر از انسانهایی است که تاثیر بسزایی در رشد و توسعه نظام اقتصادی کشور دارند . اهمیت نقش کارگر در روند توسعه کشورهای جهان، به گونه ای است که یک روز را در تقویم جهانی به خود اختصاص داده است کارگر ایرانی اما همراه و همدوش با رهنمودهای جامعه کارفرمایی در جبهه جهاد اقتصادی، از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تا کنون همواره به عنوان پیش گام حرکت ، تلاش و ایفای نقش نموده است تا چرخ توسعه ایران از حرکت باز نایستد.
بدون تردید کارگران و کارآفرینان از مهمترین فعالان اقتصادی و اجتماعی جامعه محسوب می شوند و چرخه های تولید و اقتصاد کشور با بهره گیری از وجود این افراد می چرخد. دریک نگاه جامع تر باید گفت کارآفرینان همان کارگران با مسوولیت های بیشترند که در یک سنگر و برای یک هدف که همان پیشرفت و توسعه ملی است، تلاش و کوشش می کنند. در حالی که بزرگداشت کار و کارگر در تمام کشورهای دنیا محدود به یک روز می باشد در نظام اسلامی ایران ، هفته کار و کارگر تعیین شده که نشان از ارج نهادن به مقام این افراد در جامعه اسلامی دارد. مقام کارگر مقامی والا و ارزشمند و شایسته تکریم است و پیامبر (ص) به آن توجه ویژه ای دارد. بوسه زدن پیامبر اسلام بر دستان کارگر نشان از منزلت کارگران است و این بزرگداشت منطبق با کرامت انسانی بوده و حق جامعه کارگری است.
درهمین رابطه گفتگویی داشتیم با بهروز حصاری نائب رئیس اتاق اصناف مرکز استان البرز و پرسش هایی را با ایشان مطرح کردیم ماحصل این گفتگو را در زیر بخوانید :
جناب آقای حصاری ارتباط میان دو گروه کارگر و کارفرما را در کشورمان چگونه ارزیابی می کنید ؟
نوع ارتباط کارگر و کارفرما در جامعه اسلامی ایران را می توان در کلام مقام معظم رهبری جست. آنجا که فرمودند:( کارگر و کارفرما همانند دو همسنگرند). یا تاکید ایشان بر نگاه اعتدال گرایانه اسلام نسبت به تکریم کار و کارگر و سرمایه در کنار نگاه لیبرال و سوسیالیست اقتصادی و لزوم توجه ویژه به امنیت و تامین اجتماعی کارگر و خانواده وبرهمین اساس است که امروزه کارگران، کارفرمایان و دولت ،اضلاع یک مثلث و شرکای اجتماعی یکدیگررا تشکیل داده اند که باید با یکدیگر در تعامل باشند تا در عرصه تولید و اقتصاد به پیشرفت دست یابیم.
تجربه سالهای قبل از انقلاب حکایت از آن دارد که جامعه کارگری و کارفرمایی آن زمان در مقابل هم قرار داشتند، در واقع جامعه ایران که در آن مقطع میراث دار طاغوت زمان بود، کارفرما را به عنوان فردی که تنها بدنبال کسب سود است معرفی می کرد . اما امروزه این وضعیت وجود ندارد و به جرات می توان گفت که با گسترش نهاد های مردمی و توسعه فعالیت تشکل های صنفی ،کمترین تنش و تضاد در بین کارگران و کارفرمایان وجود دارد و هر دو گروه دریافته اند که تنها در سایه وحدت و همبستگی است که می توانند بر مشکلات عرصه تولید پیروز شوند.
بدون تردید در حال حاضر کارگران به این نکته توجه دارند که اگر کارآفرینی نباشد کاری وجود نخواهد داشت و در مقابل نیز کارآفرینان باید بدانند که تا کارگران نباشند تولید اتفاق نیفتاده و ایده های آنها تبدیل به عمل نمی شود و این سیما به درستی در کلام بزرگان نقش یافته است که کارگران و کارفرمایان با تکیه بر هم به خلق حماسه و حرکت جهشی در عرصه های اقتصادی دست می زنند و تعهد کارفرمایان در اقتصاد مقاومتی و ترسیم کارگران به ستون فقرات تولید کشور امری مهم و اثرگذاری این بخش از جامعه است
به عقیده شما در حال حاضر روابط سالمی میان این دو گروه وجود دارد ؟
بنده اعتقاد دارم که ایجاد ارتباط دوستانه و فراهم ساختن فضای همدلی و همزبانی در بین کارگران و کارفرمایان در واحدهای تولیدی و صنعتی باعث افزایش بهره وری خواهد شد . البته این به معنای نبود مشکلات و تنش میان کارگر و کارفرما در واحدهای تولیدی و صنعتی نیست. ما بایستی راهکارهای تخصصی و کار شناسی را برای حل این مشکلات بشناسیم و اجرایی سازیم.
چه راهکارهایی در خصوص برقراری روابط سالم میان این دو گروه وجود دارند ؟
در این مورد، آشنا کردن جامعه کارگری و کارفرمایی با حق و حقوق مندرج در قوانین و مقررات کار و تأمین اجتماعی سهم بزرگی در نزدیک کردن نظرات این دو گروه به یکدیگر دارد.
همکاری و همدلی کارفرمایان و کارگران در جریان تحریم اقتصادی کشور منجر به ظهور و بروز نقشه راه همیشگی تولید کنندگان شده و حماسه اقتصادی تحت عنوان اقتصاد مقاومتی را خلق کرده است.
همه می دانند که در شرایط حساس کنونی که کشور آماده می شود تا از فرصتی که بواسطه دیپلماسی موفق دولت تدبیر و امید در رفع تحریم های اقتصادی بدست آمده حداکثر استفاده را ببریم، بدون هم افزایی و همراهی کارگران و کارفرمایان امکان گذر از موانع و چالش های موجود در راه تولید وجود ندارد . بدون تردید اگر درک متقابل در بین کارگران و کارفرمایان کشور ایجاد شود بسیاری از مشکلات حل خواهد شد.
از منظری دیگر برای اینکه کارگران و کارفرمایان بتوانند بهم نزدیک شوند بهترین راه ایجاد گفتمان سازی به منظور تعریف اقتصاد مقاومتی است. تا زمانی که جامعه کارگری و کارفرمایی کشور به مفهوم اقتصاد مقاومتی به خوبی پی نبرند، نمی توان از آنها انتظار داشت در راستای اهداف نسخه برون رفت از رکود اقتصادی رفتار کنند . سازمان ها و تشکل های کارگری و کارفرمایی وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی می توانند از طریق بسط و توسعه آموزش های تشکیلاتی علاوه بر گسترش توسعه کمی ،زمینه توسعه کیفی تشکل های صنفی کارگری و کارفرمایی را فراهم کنند و با ایجاد زمینه رشد و تعالی تشکل های صنفی کارگری و کارفرمایی با تدوین برنامه های مناسب نسبت به انجام برخی امور بصورت مشترک در جهت افزایش تعامل و همگرایی و هم افزایی جامعه کارگری و کارفرمایی اقدامات ارزنده ای انجام دهند.
تعامل و ارتباط صمیمانه میان جامعه کارگری و کارفرما چه دستاوردهایی در پی دارد ؟
اعتقاد دارم که تنها در سایه همدلی و همزبانی میان ملت و دولت است که می توانیم به پیشرفت امورامیدوار باشیم . امروز بیش از هر زمان به وحدت و همدلی نیازمندیم تا در مسیر رشد و توسعه اقتصادی حرکت به سمت افزایش تولید، کاهش بیکاری، کاهش تورم و افزایش مصرف کالای داخلی گام برداریم .
البته کیست که نداند در مواردی اصلاح مقررات، تسهیل در انجام امور، برقراری توازن میان نیروی کار و نیروی سرمایه و ممانعت از توسعه نامتوازن از اموری است که باید مورد رسیدگی جدی قرار گیرد. فرصت های شغلی باید برای کارگران و نیروی انسانی داخلی فراهم شود.
بی شک هرچه سه ضلع کارگر، کارفرما و دولت تعامل بیشتری با یکدیگر داشته باشند با همدلی و همزبانی بیشتر در جهت رفع مشکلات و چالش های حوزه کار و تولید با یکدیگر همکاری خواهند کرد
